Pokój Pierwszy

Na ścianach jest piękną mozajkę, jasno-brązowa farba z ciemno brązową , na ścianie tworzy piękne znaki magiczne, każda osoba magiczna może przeczytać słowa "Magia istnieje wystarczy uwierzyć". Wchodząc do pokoju po prawej stronie stoi duża szafa, spokojnie wpakują się do niej dwie osoby. Po prawej i lewej stronie stoją dwa łóżka jednoosobowe. Nad łóżkami wiszą pólki na książki, obok łóżka jest mała szafka. Na ziemi jest duży czarno-czerwony puchaty dywan.Obok lewego łóżka są drzwi do łazienki gdzie jest wanna dwuosobowa, prysznic, umywalka i oczywiście ubikacja.

~Kawari Mizuiro
~Olivier

Wszedłem do pomieszczenia. Przesunąłem wzrokiem po pokoju, po czym po krótkim namyśle, które to łózko zająć, podszedłem bezszelestnie do tego bliżej drzwi, prowadzących prawdopodobnie do łazienki i położyłem na nim swoją małą czarną torbę. położyłem się na nim, i zacząłem zastanawiać się nad pewnymi istotnymi sprawami. Czy w koncu coś się zmieni? czy też moze nadal będę tylko szmatą do podłogi wszystkich dookoła? Myślenie po jakijś godzinie nieżle mnie zmęczyło. Zamknąłem oczy i powoli udałem się w objęcia krainy morfeusza.

Wszedłem na odpowiednie piętro ciągnąć za sobą czarną walizkę, a przez ramię przewieszoną miałem czarną torbę podróżną i małym kotkiem na ręce. Wszedłem do pokoju rozglądając się dookoła. Hmm, trzeba przyznać, że ładnie. W oczy rzucił mi się chłopak śpiący na jednym łóżku więc bezszelestnie podszedłem do wolnego łóżka i zostawiłem na nim walizkę, torbę, oraz kota -Masz być grzeczny- powiedziałem do niego po czym wyjąłem jedynie ręcznik i bieliznę po czym po cichu skierowałem się do łazienki. Nalałem sobie wody do wanny, rozebrałem się i wszedłem do ciepłej wody -Od razu lepiej- mruknąłem rozleniwiony i przymknąłem oczy rozkoszując się kąpielą.

Zerwałem się do pozycji siedzącej jakby mnie do wrzątku wrzucili. Po całym moim ciele spływał zimny pot. Moje szare oczy, rozszerzone ze strachu były wielkie jak spodki. Serce natomiast waliło tak, jakby próbowało uciec z klatki zwanej żebrami. Znów to samo! Znów ten sam sen... Tak bardzo chciałem zapomnieć o przeszłości...A ONA NAWIEDZAŁA MNIE W SNACH!!!??? Czułem, że jeżeli zaraz sie nie uspokję, nastąpi coś czego bardzo bym sobie nie życzył. Musze się uspokoić! Jeszcze chwila a emocje we mnie drzemiące przybiorą na sile, i będe musiał borykać się z problemem swoich kocich uszu i ogona. Ten mały fakt w moim życiu był nadzwyczajnie denerwujący. Te dwa charakterystyczne punkty pojawiały sie, ilekroc tylko zaczynałem coś silnie przeżywać. Zacząłem usilnie uspokajać oddech, tym bardziej byłem zdeterminowany, że w łazience słyszałem szum wody, co mogło oznaczać tylko jedno. Mój współlokator już się zjawił.... Udało się. Serce na powrót wybijało stateczny, tak dobrze znany rytm. Poprawiłem włosy i usiadłem na łóżku. Pogrążyłem się na moment w rozmyślaniach. Jakie to szczęście że nie obudziłem się z wrzaskiem, tak jak to zwykle bywało. Musiałbym się tłumaczyć co się stało i takie tam. A stanowczo nie miałem na to ochoty.

Po jakże miłej i odprężającej kąpieli wyszedłem z wanny i zacząłem wycierać się ręcznikiem. Ubrałem świeżą bieliznę i spodnie, a resztę ubrań wziąłem do rąk i wyszedłem do pokoju. Przez moja nieobecność zmieniło się w nim tylko to, że chłopak już nie spał. Spokojnie podszedłem do mojego łóżka i spojrzałem na przyglądającemu się mi kociakowi -Jestem Olivier- powiedziałem w stronę chłopaka -Olivier Sebastian Smith, miło mi- powiedziałem i podszedłem do niego wyciągając w jego stronę dłoń. Kot w tym czasie zeskoczył z mojego łóżka i wskoczył na łóżko chłopaka obwąchując go.

- Kawari Mizuiro- przedstawił się oszczędnie w słowach. Kot, prawdopodobnie należacy do Oliviera wskoczył na moje łóżko i zaczął mnie obwąchiwać. - Dzień dobry, poznał swój swego czyż nie? - szepnąłem do zwierzaka, tak aby jego właściciel nie usłyszał. podrapałem małego za uchem, doskonale wiedząc jak koty to lubią, zresztą nie bez powodu. Swego czasu sam przekonałem się, jakie to może być odprężające.
- Jak się nazywa?

Popatrzyłem na tą dwójkę. No co za uroczy duecik -Onyks- powiedziałem krótko -Za nim spytasz powiem tyle, że onyks to taki czarny kamień- powiedziałem i uśmiechnąłem się przyjacielsko. Spojrzałem na kota, a ten łasił się jak głupi do głaszczącej go ręki chłopaka. Słodkie tyle mogę powiedzieć -Mogę wiedzieć jaką rasę reprezentujesz?- spytałem po chwili patrząc na niego.

-Jestem elfem. Jednak muszę cię zasmucić. Jeżeli miałeś nadzieję na to, że poznasz biegającego boso w zielonej sukience, z wiecznie kwitnącym na wargach uśmiechem elfa...to bardzo się myliłeś. Należę do rasy zwanej Mrocznymi Elfami. - spojrzałem na niego z powagą, uważnie przyglądając się jak zareaguje. - A ty? Kim jesteś mój współlokatorze? - kot nadal łasił się do mnie, ja zacząłem drapać go pod brodą. Po chwili wziąłem go na kolana i dalej pieszczotliwie go głaskałem.

-Cóż nie przepadam za tymi radosnymi elfami- powiedziałem szczerze i usiadłem obok niego. Nie będę stał jak ten kołek. Spojrzałem jak bierze kota na kolana, a ten mruczy głośno i łasi się do chłopaka -Chyba cię polubił- zaśmiałem się i spojrzałem na chłopaka kiedy zadał mi pytanie -Cóż jestem czarnym smokiem- powiedziałem i spojrzałem na jego reakcję. Przeważnie reakcja ludzi lub istot wyglądała tak, że uciekali ode mnie krzyczą 'bestia!', 'potwór!'. Milczałem czekając na jego odpowiedź.

- Chciałbym być smokiem...- odpowiedziałem.- Mógłbym wtedy rozerwać na strzępy każdego kto kiedykolwiek zrobił mi krzywdę. - dodałem o wiele ciszej. - Też mi się tak wydaje, koty zazwyczaj mnie lubią. Kto wie dlaczego? - spojrzałem jakby szukając odpowiedzi na jego twarzy. - może ty mi powiesz?

-Ciekawa perspektywa- mruknąłem i spojrzałem w jego oczy -Musisz mieć w sobie to coś za co koty cię lubią- zaśmiałem się i popatrzyłem w okno -Chcesz zobaczyć moją prawdziwą postać?- zapytałem i znów na niego spojrzałem. Dawno nie pokazywałem swojej smoczej postaci.

- Bardzo chętnie... to musi być wstrząsający widok...- na całym moim ciele nie dałem po sobie poznać podniecenia tą propozycja. Bardzo, bardzo chciałem zobaczyć tę istotę w całej ozdobie. Jedynie moje oczy zalśniły ochoczo, kiedy wypowiadałem słowa zachęty do Oliviera. - Wątpię żebyś zmieścił się w tym pomieszczeniu...więc gdzie proponujesz się wybrać?

-W takim razie nie moge odmowic- usmiechnalem sie ochoczo puszczajac mu oczko -Moze do lasu do mojej jaskini?- powiedzoalem.

us. sorry ze tak krotko ale na fonie ciezko

-Prowadź. - odrzekłem spokojnie. Wyjąłem z torby czarny, skórzany płaszcz z dwoma rzędami czarnych, dużych guzików i założyłem go na siebie. - Mogę go też z nami zabrać? - zapytałem biorąc kota na ręce i głaszcząc za uchem, mało brakowało a uśmiechnąłbym się. Wprawiło mnie to w małe zdumienie, nie uśmiechałem się odkąd... od pewnych niemiłych wydarzeń z dzieciństwa. Wolałem nawet sobie o tym nie przypominać... to było zbyt bolesne, i mogło zepsuć mi humor, z którym dawno nie było tak dobrze jak teraz.

-Jasne- powiedziałem i posłałem mu uśmiech. Wstałem z łózka i sięgnąłem z torby czarny bezrękawnik, który na siebie założyłem oraz bluzę. Wziąłem kolejne spodnie i koszulkę po czym sięgnąłem mały plecak i schowałem to niego ubrania, bieliznę również tam wsadziłem. Odwróciłem się do chłopaka i spojrzałem na kota -Cóż możemy go wziąć- stwierdziłem po czym założyłem glany i zarzuciłem plecak na plecy -Więc ruszajmy- powiedziałem i ruszyłem do drzwi.

Poszedłem za mężczyzna i ogarnąłem pokój wzrokiem po raz ostatni przed wyjsciem. Może jednak coś się zmieni? Pozwoliłem dojść do głosu nadziei, matce głupich. Po czym wyszliśmy.
[z/t]

Wniosłem go do pokoju i nogą zamknąłem drzwi. Położyłem go na jego łóżku i przykryłem go kołdrą. Uśmiechnąłem się i poszedłem do łazienki. Wziąłem szybki prysznic, założyłem świeże bokserki i wszedłem do pokoju kładąc się na swoim łóżku.

Pierwszym, co ujrzały moje zaspane oczy kiedy się obudziłem, była ciemność. Na wpół przytomny wstałem i poczłapałem do łazienki. Załatwiłem co miałem do załatwienia i przelotnie spojrzałem w lustro. Uszy? Jeszcze nie zniknęły? Mój mózg ledwo przyjmował cokolwiek do wiadomości.
Wyszedłem z łazienki i powlokłem się do łóżka. Okryłem się kołdra, czułem coś za plecami, jednak byłem zbyt zmęczony aby sie tym przejąć. Miałem mgliste wrażenie, że ktoś za mna leży, jednak nie dane mi było się nad tym zastanawiać. Odpłynąłem w sen... po raz pierwszy od kilkunastu lat spokojny.

Spałem sobie spokojnie gdy nagle poczułem obok siebie jakieś ciepło. Odwróciłem się i otworzyłem zaspane oczy rozglądając się nieprzytomnie. Przetarłem oczy i po chwili otworzyłem je ze zdziwienia. Ten słodziak wlazł mi -chyba przez pomyłkę- do łóżka. Popatrzyłem na niego uważnie i uśmiechnąłem się mimowolnie. Przykryłem go kołdrą i wtuliłem go w siebie. Teraz jest tak ciepło.

Otworzyłem szare ślepia, kiedy do pomieszczenia wdarł się blask poranka. Było mi cieplutko, choc nos miałem zimny, pokój musiał wyziębić się w nocy. Poruszyłem sie, mając na celu wstanie, kiedy mój wzrok przykuło puste łóżko naprzeciwko. Czyli Olivier już wstał? Po chwili zobaczyłem jeszcze, że to M O J E łóżko jest PUSTE! Odwróciłem sie gwałtownie, moim oczom ukazał się spokojny wyraz twarzy śpiącego mężczyzny. Serce prawie wyskoczyło mi z piersi na ten widok. Co też się stało? Nie miałem zielonego pojęcia. Podrapałem się w głowę, w tym w jedno z kocich uszu, które ku memu zdziwieniu nadal tam były. Mimo ogromu zawstydzenia, wciągnąłem nogi spowrotem pod kołdrę. Tu było ciepło, i nawet gdybym szybko dotarł do swojego łóżka, czekała tam na mnie tylko zimna pościel. Zwinąłem się do pozycji embrionalnej i położyłem na skraju łóżka.

Mruczałem coś przez sen gdy nagle poczułem chłód. A gdzie mój grzejniczek? Mruknąłem coś niezadowolony i po chwili przysunąłem coś do siebie. Cieplutkie to było i milusie. Wsunąłem ręce pod jakiś materiał i teraz czułem cieplutko, głaskałem przez chwilę mój grzejniczek po dłuższej dopiero chwili zastanowiłem się co to takiego może być. Otworzyłem oczy i przetarłem je, a wtedy moim oczom ukazał się Kawari. Spojrzałem na moją rękę, która znajdowała się pod jego bluzką i macała go. Podniosłem się gwałtownie do siadu.
-Przepraszam nie zrobiłem ci nic?- spytałem patrząc na niego i zarumieniłem się lekko. Prawda jest taka, że przez jestem strasznym zboczeńcem i macam każdego kto ze mną śpi.

Zadrżałem, kiedy poczułem pod swoją koszulką dłoń mężczyzny. Przyjemny impuls, ogarnął moje ciało kiedy ten zaczał wodzic dłonią pod moją koszulką, Zaczerwieniłem sie mocno. no. To już wiadomo dlaczego te cholerne uszy w ogóle nie znikają od wczoraj. Wciąż nie mógł opanowac emocji. Denerwujące.
Olivier wstał gwałtownie.
- N..nie. Betsuni (jap.nic takiego),... - odparłem zarumieniony na jego pytanie uciekając spojrzeniem. Może trochę żałowałem ze nic wiecej nie zrobił? Miał takie cudownie ciepłe dłonie, wspomnienie ich dotyku przywoływało przyjemne wspomnienie sprzed krótkiej chwili. Kierując się wyłącznie impulsem wtuliłem się w jego tors, chowając głowę pomiędzy jego szyją a obojczykiem. - Ciepło... - zamruczałem.

Spojrzałem na niego rumieniąc się lekko. Ulżyło mi kiedy powiedział, że nic mu nie zrobiłem.
Patrzyłem na niego uważnie i mój wzrok przykuły jego uszka, które nadal nie znikały. Uśmiechnąłem się na ich widok, a po chwili chłopak wtulił się we mnie. Spojrzałem na niego lekko zdziwiony po czym uśmiechnąłem się zadowolony i objąłem go ramionami. Wtuliłem go w siebie mrucząc cicho.
-Rzeczywiście ciepło- zaśmiałem się.

Mój ogon kiwał się lekko na boki. Było mi ciepło i czułem się bezpiecznie. Dla mnie było to dziwne i całkowicie nieznane dotychczas uczucie. Napisałem się nim w ciszy, ogrzewając się ciepłem ciała Oliviera. Kocim gestem potarłem się głowa o jego szyję i zacząłem mruczeć, dźwięk ten zdawał się wydobywać z mojego wnętrza. Wtuliłem się mocniej w niego, caly czas ocierając się o niego.

Uśmiechnąłem się delikatnie tuląc go do siebie. Taki słodki i niewinny. Gładziłem go po plecach wodząc po nich palcem i rysowałem jakieś bliżej niezidentyfikowane wzorki. Po chwili tak słodko zaczął mruczeć.
-Słodziak- mruknąłem z uśmiechem. Nie wiem co mnie naszło, ale złapałem jego podbródek i zmusiłem aby na mnie spojrzał. Uśmiechnąłem się delikatnie patrząc w jego oczy.
-Pozwól mi pokazać ci ciepło i przyjemność- powiedziałem cicho i pocałowałem go delikatnie. Pieściłem delikatnie jego usta swoimi mrucząc przy tym.