Pokój Pierwszy

Na ścianach jest piękną mozajkę, jasno-brązowa farba z ciemno brązową , na ścianie tworzy piękne znaki magiczne, każda osoba magiczna może przeczytać słowa "Magia istnieje wystarczy uwierzyć". Wchodząc do pokoju po prawej stronie stoi duża szafa, spokojnie wpakują się do niej dwie osoby. Po prawej i lewej stronie stoją dwa łóżka jednoosobowe. Nad łóżkami wiszą pólki na książki, obok łóżka jest mała szafka. Na ziemi jest duży czarno-czerwony puchaty dywan.Obok lewego łóżka są drzwi do łazienki gdzie jest wanna dwuosobowa, prysznic, umywalka i oczywiście ubikacj
~
~Jun

Westchnął głośno stojąc przed drzwiami, po chwili wszedł do pokoju, spojrzał na ścianę i uśmiechnął się szerzej. Po chwili usiadł na prawym łóżku i zaczął się rozpakowywać, kiedy to zrobił, położył się na łóżku wygodnie i zaczął sobie czytać by wyglądało to całkiem "Normalnie" .

Tak, nie ma to jak długa podróż w zatłoczonym pociągu... Szybko znalazłem drzwi z odpowiednim numerem i wszedłem do środka. Rozglądając się po pomieszczeniu zauważyłem ciemnowłosego chłopaka, który najwyraźniej od teraz miał być moim współlokatorem. Rzuciłem tylko krótkie 'Hej' w jego stronę i, nie chcąc mu za bardzo przeszkadzać, zacząłem rozpakowywać swoje rzeczy do szafy.

Spojrzał na wchodzącego chłopaka i uśmiechnąl się szerzej z nad książki
-cześć magu nataury
Przywitał się łagodnie patrząc na chłopaka

Zmieszało mnie trochę to jego powitanie. Widzę, że nie trafiłem na byle kogo. Postanowiłem jednak na tę chwilę się tym nie przejmować i już po chwili wsunąłem pustą walizkę pod łóżko, a futerał z gitarą postawiłem obok, na razie zostawiając ją w pokrowcu. Opadłem na łóżko z głośnym westchnięciem, rozkładając ręce po bokach i przymknąłem powieki.

Zaśmiał się cicho widząc reakcje chłopaka, zaczął ponownie czytać książkę, w zamyśleniu,użył żywiołu powietrza.Otworzyła się szafa i z niej wyleciał szkic oraz ołówek, szafa się zamknęla a tsu złapał szkicownik i położył na szafę małej i nadal czytał uśmiechając się pod nosem.

Oho, może być ciekawe. Kątem oka obserwowałem, co działo się w pokoju, niezbyt tym wzruszony. Leżałem tak jeszcze chwilę, po czym podniosłem się do siadu i nieśpiesznie wyciągnąłem z futerału białą gitarę.
- Nie będzie Ci to przeszkadzało? - Spytałem dla pewności, ponownie kierując wzrok na chłopaka. Najwyżej się gdzieś wyjdzie, jeżeli miałby na to narzekać.

- granie na gitarze ? Jasne,że nie, sam mam żywioł muzyki
uśmiechnął się i spojrzał na chłopaka uśmiechając się szerzej.Usiadł na łóżku i zamknął książkę.

Żywioł muzyki? To nad iloma on w ogóle panował? No cóż... Kiedyś przydałoby się dowiedzieć o nim czegoś więcej. Odetchnąłem głęboko i z powrotem usiadłem na środku swojego łóżka, a już po chwili w pokoju zaczęła rozbrzmiewać jedna z moich ulubionych, melancholijna piosenka.

Uśmechnął się, zamknął oczy i wsłuchiwał się muzykę jaką grał chłopak. Podobała mu się mimo,że gustuje w innych gatunkach to ta była naprawdę niezła,

Skończyłem grę może po trzech, czterech minutach. Przez cały ten czas miałem przymrużone powieki, a włosy zakrywały większą część mojej twarzy. Gdy w pokoju zapanowała cisza, ja wciąż nie otwierałem oczu ani nie ruszyłem się. Muzyka chyba naprawdę musiała działać na mnie uspokajająco, skoro już nawet zmęczenie podróżą zeszło na dalszy plan.

Uśmiechnął się widząc pozycję chłopaka
-Odpocznij miałeś pewnie ciężką podróż
Odpowiedział łagodnie, położył się na łóżku i zamknął oczy, ziewnął głośno.

Kiedy tak o tym wspomniał, to nawet nie byłem aż tak zmęczony. Ale słysząc jego ziewanie... W sumie, i tak teraz nie miałem nic innego do roboty, a i zapewne on najchętniej by się trochę zdrzemnął.
- Taa... - Mruknąłem pod nosem i odłożyłem gitarę z powrotem pod ścianę, a po chwili już leżałem na boku z ręką pod głową. Nawet jeśli nie udałoby mi się zasnąć, to przynajmniej trochę odpocznę, a później się gdzieś wyjdzie i może kogoś przy okazji spotkam. Przymknąłem oczy, już się nie odzywając.

uśmiechnął się i przykrył się kołdrą, skulił się i po chwili zasnął zmęczony.

Leżałem tak jeszcze dłuższą chwilę, zastanawiając się nad paroma sprawami. W pewnym momencie przypomniałem sobie, że tak właściwie to nawet nie znam imienia swojego współlokatora. Słyszałem jednak, że zdążył już zasnąć, więc postanowiłem zostawić tę sprawę na później. Westchnąłem raz jeszcze i już po chwili sam odpłynąłem.

Tsu wstał po około 1,5h wyspany, rozciągnął się i ziewnął , widząc,że jego współlokator śpi, po cichu poszedł do łazienki przebrać i nieco umyć.

O dziwo miałem wyjątkowo głęboki sen, więc nie zapowiadało się na to, bym miał się obudzić w najbliższym czasie. Przekręciłem się jedynie na plecy, rozkładając ręce po bokach i spałem dalej.

Kiedy się umył wyszedł z łazienki, i uśmiechnąl się lekko widząc śpiącego chłopaka.
- Musze znaleźć Minoru i sprawdzić czy czasami się nie zgubił
Mruknął cicho by nie obudzić chłopaka i wyszedł z pokoju powolnym krokiem

z/t

Wszedł do pokoju, był z szoku, kiedy zobaczył pokój a raczej pudło stojące ,które zajmowało przynajmniej pół pomieszczenia, podszedł bliżej pudła zaciekawiony.

Wstałem... Wróć. Spadłem z łóżka po pewnym czasie, robiąc niemały hałas. Z cichym stęknięciem podniosłem się do siadu i rozejrzałem po pomieszczeniu, jednocześnie rozmasowując palcami obolały tył głowy. I dopiero w tym momencie zauważyłem sporych rozmiarów pudło na środku pokoju i współlokatora stojącego tuż obok pakunku. Wszystko fajnie i w ogóle, ale skąd coś takiego wzięło się akurat u nas? Przeniosłem się na łóżko, zerkając to na paczkę, to na ciemnowłosego.

Zacząłem sie rozbudzać... Było mi ciasno i chyba wszystko mi zdretwoało. DCiemnop... czułem dużą siłe... mopcną aure... boje się! Gdze ja jestem... Nie mogłem nawet wyprostować się. Panicznie się rozgladałem po ciemnym i malutkim pomieszczniu. Przez szybki oddech chyba się zaczynam dusić...

Słysząc oddech, stwierdził,że ktoś jest w środku, pomagając sobie żywiołem powietrza, w mgnieniu oka tsu poradził sobie z ogromnym pudłem, które rozpadło się niczym domino robiąc dość sporo hałasu. Zdziwiony spojrzał na chłopaka, który był w tym pudle, no tego napewno się nie spodziewał.
- Kim...jesteś ?
Spytał nie pewnie przyglądając się owemu chłopakowi.

Nie mal zadławiłem sie powietrzem. Dostałem jeszcze w łepek jedną z desek... Rozejrzałem sie i szybko chciałem uciec do jakiekoś kąta wiec to zrobiłem. Skulilem się mocno... Miałem małe cialko wiec nie było problemu
-K...Kim je...jesteś....? G...Gdze ja.. ja je...stem....? -rozglądałem sie panicznie jednak tak by mieć go w obrębie wzroku by jak coś się obronic albo sprubować uciec. Od razu wzrokiem znalazłem drzwi.,...

Spojrzał zdziwiony chłopaka, lecz po chwili zrozumiał,że chłopak jest wystraszony i przesraszony, bo chyba sam nie widział co sięz nim działo przez ten czas jak był zamknięęty w tym pudle.
- Spokojnie jestem Tsuna Arcymag nie zrobię ci krzywdy
Powiedział łagodnie, patrząc na chłopaka, widząc,że patrzy na drzwi,zastanowiłs ię czy czasami z strachu nie chce uciec, ale sam mu w końcu tego nie zabroni.

Tego się nie spodziewałem. Ale w sumie, kto oczekiwałby czegoś takiego? W każdym razie na pewno nie ja. I najwyraźniej nie tylko ja byłem w szoku, bo chłopak wydawał się być nawet bardziej przestraszony. Widząc, jak mój współlokator próbuje go w jakiś sposób uspokoić, postanowiłem na razie się nie odzywać. Z pewnością w niczym by to nie pomogło, a i tak sam nie wiedziałem, co właściwie mógłbym powiedzieć. Poprawiłem się tylko w ciszy na łóżku, siadając teraz na jego środku i przyglądając się nieznajomej postaci.