Pokój czwarty

Na ścianach jest piękną mozajkę, jasno-brązowa farba z ciemno brązową , na ścianie tworzy piękne znaki magiczne, każda osoba magiczna może przeczytać słowa "Magia istnieje wystarczy uwierzyć". Wchodząc do pokoju po prawej stronie stoi duża szafa, spokojnie wpakują się do niej dwie osoby. Po prawej i lewej stronie stoją dwa łóżka jednoosobowe. Nad łóżkami wiszą pólki na książki, obok łóżka jest mała szafka. Na ziemi jest duży czarno-czerwony puchaty dywan.Obok lewego łóżka są drzwi do łazienki gdzie jest wanna dwuosobowa, prysznic, umywalka i oczywiście ubikacja.

~
~Nox

Nox wszedł ciężkim krokiem do pokoju, ta podróż naprawdę go zmęczyła, a do tego szukanie tego głupiego pokoju zajęło mu dłużej niż myślał. Kiedy znalazł pokój z numerem cztery otworzył je widząc jakiegoś chłopaka na łóżku domyślił się, że będzie to jego współlokator więc mruknął jedynie ciche "Dzień Dobry" i położył swoją walizę oraz mniejszą torbę na łóżku, westchnął głośno i zastanawaiał się czy ma się rozpakować czy też odpocząć, jednak po chwili stwierdził, że będzie miał to z głowy wiec jednak wstał i zaczął pakować swoje rzeczy do sporej szafy, która stała na środku pomieszczenia po jakiś 10 minutach kiedy skończył położył się wygodnie na łóżku i spojrzał na swojego współlokatora..

Moje jakże pasjonujące przemyślenia przerwało wejście jakiejś osoby. No proszę jakbym właśnie nie rozmyślał, że jest tu za spokojnie. Odwróciłem głowę w tamtą stronę i zobaczyłem jakiegoś chłopaka. dziwne nie przypominam sobie żebym wcześniej go tu widział. Choć w sumie nie muszę znać każdego...
-Dzień dobry.-odpowiedziałem na jego powitanie i widząc, że zaczął się rozpakowywać oderwałem od niego wzrok i przymknąłem oczy lekko zmęczony. Niby niedawno wstałem, ale nadal miałem ochotę się zdrzemnąć.

Spojrzałem na swojego współlokatora, miał zamknięte oczy, pewnie zasnął. W sumie ja też mógłbym się zdrzemnąć, dopiero teraz uświadomiłem sobie jaki jestem padnięty. Przymknąłem powieki i oddałem się w objęcia Morfeusza.
Pół godziny później obudziłem się cały zlany zimnym potem. Znowu przyśniła mi się scena morderstwa mojej babci. Niby minęło już tyle lat, a jednak nadal mnie to nawiedza. Przetarłem oczy, podszedłem do szafy i wyciągnąłem czyste ubrania. Skierowałem się do łazienki, strumienie ciepłej wody powinny dobrze mi zrobić. Rozebrałem się i wszedłem do kabiny.
Po paru minutach już czysty i suchy leżałem na łóżku wprowadzając kolory do swojego rysunku- Emo z niebieską grzywką w czarnej bluzie z pomarańczowymi ściągaczami...

W pewnym momencie chyba przysnąłem, bo gdy się obudziłem widać było, że minęło trochę czasu. Zamruczałem cicho, po czym się przeciągnąłem i podniosłem do siadu. Spojrzałem na czarnowłosego chłopaka. Moja ciekawska natura chyba zaczynała się znowu budzić...
-Co rysujesz?-wymruczałem uważnie mu się przyglądając. W sumie nie wyróżniał się niczym szczególnym, nie miał żadnych dodatków w postaci zwierzęcych uszu, czy też czegoś w tym stylu. Co ciekawe nawet nie dało się od niego wyczuć nic, co byłoby charakterystyczne dla jakiejkolwiek z ras. Po chwili jednak zorientowałem się, że nawet nie wiem jak on ma na imię...
-Jestem Erin, a ty jak się nazywasz?-zapytałem z przyjaznym uśmiechem, jakby nie patrzeć nie miałem jak na razie powodów do bycia dla niego niemiłym.

Podczas gdy kończyłem swój rysunek wyczułem ruch na łóżku obok, jego właściciel się obudził. Zignoruję go, może sobie pójdzie, ale nie on musiał zostać. Jeśli myśli, że się zakumplujemy to jest w grubym błędzie. Po chwili usłyszałem pytanie o imię.
-Salvador dla przyjaciół Nox-prychnąłem- Czym ty tak właściwie jesteś?

Zmrużyłem oczy i spojrzałem na niego zirytowany. Cóż jak widać trafił mi się współlokator palant. Ale lepiej dla niego żeby darował sobie prychanie na mnie, bo zmienię go w kupkę popiołu.
-Czymś co może cię zmienić w mokrą plamę, jeśli mnie zirytujesz...-wywarczałem w odpowiedzi na jego pytanie. Dobra już wiem czym on jest... To musi być człowiek, tylko oni są na tyle głupi i żałośni...

- Jesteś 'czymś', ale to nie tłumaczy tego, że masz kocie uszy-posłałem mu drwiący uśmiech. Heh. Ciekawy osobnik aczkolwiek strasznie irytujący. Odłożyłem swoje rzeczy wstałem i wyszedłem z pokoju. Chciałem się trochę przejść, pozwiedzać, poszukać jakichś kryjówek...

Wiele mnie kosztowało żeby nie rozsmarować go na najbliższej ścianie. Ale cóż to tylko głupiec, który potrafi wyłącznie szczekać i pyskować. Nie ma po co tracić na niego energii. W końcu ignorowanie tego gnojka to najlepsze wyjście z tej wkurzającej sytuacji. Warknąłem cicho pod nosem, po czym wyciągnąłem jedną z moich książek o torturach, a następnie zacząłem ją czytać.

Moja przechadzka nie trwała długo, bo przypomniałem sobie, że zostawiłem swój ulubiony rysunek na widoku w pokoju, w którym siedziało TO. Gdy wychodziłem w jego oczach widziałem żądzę mordu. Muszę się z nim jakoś dogadać, nie chcę mieć przyjaciół, ale też nie chcę mieć wrogów. Westchnąłem głośno i wolnym krokiem podążyłem z powrotem do pokoju.

*napis na kartce* z powodu złęgo stanu zdrowia Erin wyjechał na czas nie określony, wszystkie jego rzeczy zostały zabrane.

Wszedłem do pokoju i ku mojemu zdziwieniu oraz wielkiej uciesze Tego Czegoś już nie było. Uśmiechnąłem się pod nosem i zgarnąłem swoje rzeczy chowając je gdyby jakiś kolejny idiota chciał mnie odwiedzić i oznajmić, że razem mieszkamy. Yhh.. Jakbym nie mógł dostaś jednoosobowego pokoju. No cóż. Mówi się trudno. Co ma być to będzie. Znudzony położyłem się na łóżku i prawie od razu zasnąłem.