Polanka~~~~

Kiedy dzieciak wtulił się w niego upadł na tyłek. Popatrzył zdezorientowany to na dziecko to na Sin'a.
-M..m..mamusia?- zapytał niepewnie spoglądając teraz na małego. Zrobiło mu się trochę żal bo będzie musiał oświecić dzieciaka.
-Słuchaj mały ja nie jestem twoją mamusią- powiedział dość cicho.

-Nie jestes mamusią?- zapytał patrząc na myślał, że mamusię. Zrobiło mu się smutno i znów zaczął płakać.
-W takim lazie gdzie mamusia?- wychlipał i spojrzał na mężczyznę -Sumichi- powiedział już trochę spokojniej. Skoro to nie była jego mamusia to gdzie ona jest?

-NIe płacz Su-chan, nie wiem gdzie jest woja mamusia, ale może, potem jej poszukamy, teraz robi się ciemno i niebezpiesznie jest być samemu w takim miejscu. - Powiedział do Sumichi'ego biorac go na ręce, chciał go w ten sposób uspokoić. Nucił melodię, którą w takim momentach płaczu nuciła mu jego matka.

Nie wiedział co robić w takiej sytuacji. Pogłaskał dzieciaka po główce, a potem popatrzył jak Sin go podnosi. Razem z dzieckiem wygląda bajecznie,
-Co w takim razie z nim zrobimy Sin?- zapytał patrząc na niego uważnie. Podniósł się z ziemi i podszedł do nich.

Kiedy mężczyzna go podniósł wtulił się w niego popłakując cicho. Był zmęczony ciągłym płaczem i zimnem, w końcu był już wieczór więc było już chłodno. Trzymał się mocno łapkami jego bluzy i trząsł się leciutko z zimna.

- Narazie zabierzmy go ze sobą... bo go tu chyba nie zostawimy... - Powiedział do Kazu. Ruszając powoli w stronę z której tu przyszli. Chłopiec wyglądał tak uroczo, że aż żal było by go nie zabrać, ze sobą, a poza tym wygląda na to że jego matka go zostawiła. Popatrzył na Kazu i czekał na jego reakcje.

Popatrzył na Sin'a, a potem na malca. Żal mu było dzieciaka, ale jak oni dadzą sobie radę? Po dłuższym namyśle powiedział:
-Dobra bierz go- uśmiechnął się delikatnie i podszedł do nich.
-Więc chodźmy już- dodał i ruszył w kierunku, z którego przyszli.

z.t