Polanka~~~~

Wolnym krokiem wszedł na polanke co jego zdaniem jest niezłe miejsce na przechadzke.

Szedłem cały czas blisko Tsu aby się nie zgubić. Nie chciałem powtórki z dzikiem...
-Ładnie tutaj-uśmiechnąłem się do niego uroczo jakoś nie bojąc się już aż tak. Kiedy znaleźli jakieś miłe miejsce aby usiąść Minoru wybrał dość starą jabłonkę która była całkiem spora zerwał dwa jabłka i rzucił jedno Tsu i usiadł z nim pod nią.

- cieszę się
Uśmeichnąl sie lekko i złapał jedno jabłko w ręke siadając blisko Mi obok drzewa, ugryzł jabłko delikatnie.
- i co masz już jakiegoś chłopaka ?
Spytał ciekawy patrząc na mi z przyjaznym uśmiechem na ustach

Zarumieniłem się słysząc to...Co miałem go kłamać.
-No...nie mam -wymamrotałem z rumieńcem na twarzy jak dla mnie było to dość zawstydzające bo Tsu znał moje fetysze...
-Jakoś ostatnio nie mam żadnych a co za tym idzie chodzę głodny..-wymamrotałem jedząc jabłko.

- Rozumiem, a ...."tymczasowego" też nei masz
Spytał zmartwiony patrząc na Minoru, zjadł jabłko do połowy, patrzył na minoru, zastanawiał się jak może mu pomóc, no w sumie wiedział jak...no ale to tak nie wypada czy coś.Westchnąl cicho.

-Ehh...Nawet tymczasowego zerwałem z takim jednym trzy tygodnie temu i teraz wydzwania do mnie bo było mu tak dobrze ,że chce mnie na własność- westchnąłem kończąc jeść jabłko zerwałem drugie jedząc je powoli. Jakoś ostatnio nie miałem szczęścia w życiu.

Westchnął cicho
- może chcesz....mogę pomóc
Powiedział nie pewnie kończąc jabłko i wyrzucając je grześ w krzaki. Spojrzał na Minoru ciekawy jego reakcji.

Słysząc to no..po prostu strzeliłem buraka...Jakoś czułem głód ale za bardzo bałem się ,że wpłynie to jakoś na nasze relacje.
-Już raz mi pomogłeś...nie wiem czy mogę skorzystać jeszcze raz z twojej pomocy-wymamrotałem zarumieniony skupiając swój wzrok na jabłku. Jakoś nie mogłem sobie teraz po tylu latach wyobrazić ,że Tsuna zrobił by ze mną to jeszcze raz...

Widząc rumieńce MInoru uśmiechnąl się , jednak nadal potrafi być słodki jak wcześniej.
- Jesteś moją jedyną rodziną zawsze chce ci pomagać nie ważne w jakiej sytuacji
Powiedział łągodnie, przysunął się nieco tak by ich ciała się stykały i cmoknąl mi w policzek.

Nie wiedziałem co mam zrobić i czy można zrumienić się jeszcze bardziej...
-Skoro chcesz....to możemy-wymamrotałem cicho czując jak stykam się z nim. Czując na policzku jego pocałunek zerknąłem na niego.
-Może pójdziemy ...no..gdzieś gdzie nie będzie nikt mógł nas zobaczyć-wymamrotałem cicho zastanawiając się dlaczego tak się zachowuje przy innych potrafiłem być pewny siebie ..a przy Tsu po prostu wstydziłem się...

Uśmiechnąl się szeroko i przyjaźnie do chłopaka
- a gdzie chcesz iść ?
Powiedział łagodnie aptrząc na twarz mi "jaki słodki !" pomyślał widzącj ego rumieńce na policzkach.

Poszedłem w jedyne miejsce które znałem właściwe.... byli właśnie ty... taką czyłość jaką dażyli siebie... Poczulem sie po prostu odtrącony... nie potrzebny... Znów.... Znów zostawiony i odwsłany z kwitkiem. Tsuna pewnie porzuci mnie komuś innemu... więc lepiej sam to zrobię... Nie chce cierpieć. Wystarczy że mistrz Irwing oraz rodzice pokazali ze mnie nie chcą
-żegnaj.... Tsuna-sama....-wyszeptałem cicho prawie ze bezgłosnie sam do siebie i wycofałem sie. Gdze by sie udać. sam nie wiem ale na pewno w miejsce gdze nikomu nie wyrządze krzywdy a będę mógł dać uspust swoim uczuciom które teraz chowałem by Tsuna-sama nie wyrzuł mnie
z.t

Zauważyłem tego chłopaka za którego to sprawkę straciłem przytomność. Westchnąłem cicho i pocałowałem Tsu czule z rumieńcem.
-Przepraszam widać mieszam ci się w jakiś związek swoją obecnością.Ten chłopaczek najwyraźniej coś do ciebie czuje-westchnąłem cicho no nic najwyżej zrobię dłuższa głodówkę i tyle

Spojrzał w strone Gdzie był Dio
- Daj spokój nie mieszasz się w żaden związek ja się nim zaopiekowałem,bo go wyrzucili z jakiegoś kręgu
uśmiechnąl się przyjaźnie. Tsu naprawdę w tej chwili nie chciał nigdzie iść, bo wolał posiedzieć z Mi, bo ostatnio bardzo mało czasu spędzali z sobą,a Dio nie jest dzieckiem i potrafił by się o siebie zadbać więc za bardzo nie ma się o co martwić.

Wtuliłem się w przyjaciela jakoś źle się z tym czułem. Mimo ,że Tsu był dla mnie jak brat widocznie łączyło mnie z nim coś silniejszego. Westchnąłem cicho siadając mu na kolanach i obejmując go za szyję z rumieńcem po chwili pocałował go namiętnie.
Po chwili oderwałem się do jego ust wtulając się w niego. Czułem jak głód narasta a zwłaszcza teraz...

Zdziwił się kiedy go pocałował, jednak chętnie odwzajemnił jego pocałunek, przytrzymał chłopaka w talii zadowolony.
- to co idziemy gdzieś czy tu zostajemy ?
Spytał łagodnie patrząc na twarz minoru wyczekująco.

Zarumieniony zastanowił się chwilkę nad tym...
-Wiesz możemy iść do jakiegoś burdelu czy coś...-wymamrotałem zawstydzony takową sytuacją ,że Tsu znowu będzie mnie karmić...Równie dobrze mogłem zaczekać gdzieś w uliczce i poczekać aż ktoś zechce mnie zgwałcić....

- burdelu ?
Czuł jak na te słowa zaczyna się denerwować jednak w głowie miał już plan
- wiem gdzie możęmy iść
Powiedział lagodnie wstając i wyciągnąl ręke by pomóc wstać mi-chan'owi.

Zarumieniony wstałem łapiąc się dłoni Tsuny była naprawdę ciepła...Stanąłem obok niego lekko zarumieniony nie rozumiałem dlaczego akurat obok Tsu nie potrafiłem zachować się jakoś bardziej poważniej...
-Uhum no dobra to prowadź-uśmiechnąłem się niepewnie.

uśmiechnął się kiedy uścisnął moja dłon ,scisnąłem ją nieco mojniej i wolnym krokiem wyszliśmy z polanki

z/t

Siedział pod jednym z drzew płacząc rzewnie. Nie wiedział co tu robi, ale był przerażony, gdzie jest mamusia? Albo tatuś? Tego też nie wiedział, siedział więc w miejscu, w którym się obudził. Nie ruszał się stamtąd no bo gdzie miałby iść? Przecież jest za mały aby dać sobie samemu radę. Ale może zdarzy się jakiś cud, który pomoże chłopcu przetrwać.

Szli razem z Kazu, spokojnie przez polankę, rozmawiając. Sin zatrzymał się w pewnym momencie na dłuższą chwilę słysząc płacz. Postanowił udać się w stronę z której go słychać. Kiedy doszli już w to miejsce, ich oczom ukazał się chłopiec, na oko 5 lat. Sin podszedł do niego i przykucnął. - Hej mały co to robisz? Tak całkiem sam ? - Zapytał uśmiechając się do dziecka,

Szedł sobie spokojnie z Sin'em aż usłyszał płacz, i to głośny. Kiedy już znaleźli się u źródła tego dźwięku ich oczom ukazał się dzieciak. Co on tu może robić? Czyżby ktoś go opuścił? Popatrzył na Sin'a kiedy ten kucał przy małym. Hmm, wyglądał by nieźle jako ojciec, pomyślał i również podszedł do małego.

Popatrzył zaszklonymi oczkami na mężczyznę, który ukucnął przy nim.
-Nie wiem- wyszlochał chowając swoją twarz w małych rączkach -Gdzie jest moja mamusia?- wychlipał patrząc teraz na drugiego chłopaka.
-Mamusia?- spytał i wstał po czym przytulił się do blond chłopaka -Mamusia wluciła- powiedział już weselej.

Zaczął się śmiać, kiedy chłopczyk nazwał Kazu mamą... To było, takie, takie śmieszne. Ale po chwili ogarnął się i przestał. Nie żeby coś, ale Sin uznał że Kazu wygląda z tym dzieckiem bardzo uroczo. - Jak masz na imię mały cio ? - Zapytał chcąc dzowiedzieć się czegoś o dziecku. W tym samym momencie głaskajac go po główce.