Mroczny Las

-Nie masz dobrego wzroku?- zapytałem widząc jak patrzy w tamtą stronę. No nic nie każdy musiał być taki jak ja.
-Porwany? Więc czemu dałeś go porwać?- powiedziałem przekręcając głowę. Spojrzałem na niego z góry i zaśmiałem się cicho.
-Kurdupel- powiedziałem po chwili i zaśmiałem się, Nic na to nie poradzę.

- bo bylem nie ostrożny
Powiedział nieco zlym akcentem na następne słowa chłopaka oburzył sie
- jesteś wielki jak słup
Warknąl cicho i obszedł chłopaka idąc w stronę wyznaczonych drzew.Tsu nei preszkadzał własny wzrost ,ale nie lubił jak ktoś go przezywa dlatego traci panowanie nad soba lecz dość dobrze to ukrywa i kontroluje własną moc.

Zaśmiałem się cicho na jego reakcję.
-Są niedaleko chyba trafisz, co?- spytałem za nim, ale nie ruszyłem się z miejsca.
-Twój przyjaciel chyba jest w niebezpieczeństwie, więc się pośpiesz i go znajdź- dodałem po chwili i ruszyłem przed siebie po chwili wzbijając się w powietrze.

- Znam dogę nie martw się
Powiedział przez zaciśnięte zęby. Nie obejrzał się, bo usłyszal jak chłopak wzbija się w powietrze. Po chwili poszedł parę metrów dalej i zacząl się rozglądać szukając Minoru i tego dziwaka, po chwili dłuższej znalazł ich na jakimś wysokim drzewie. "będzie ciekawie" mruknal i ręką uderzył w drzewo tak ,że całe mocno się zatrzęsło miał nadzieję,że ten dziwak spadnie mimo,że był aniołem czy czymś tam.

No pięknie, jakiś zjazd czy co?! Wyczułem także, że jest tu jakiś anioł, nie tylko ten frajer co biegał za nami jak idiota. Wkurzał mnie i to bardzo. JA tu próbuję pobyć trochę z bratem! Westchnąłem. Kiedy drzewo się zachwiało, złapałem mocno Minoru by nie spadł. I on go niby broni?! Toć Jakby spadł mógłby sobie naprawdę coś poważnego zrobić! Objąłem go mocno i zleciałem z nim. Nie chowałem skrzydeł. Zamachnąłem się i strzeliłem Tsunie z pięści.
-A CO JAKBY MINORU SPADŁ?! OGARNIJ SIĘ! I przestań za nami łazić! Chcę spędzić trochę czasu z bratem, poznać się lepiej, ale ty ciągle nam przeszkadzasz! Odwal się w końcu!
Nagle się pojawił wir. Uśmiechnąłem się złośliwie do Tsuny. Teraz nas nie znajdzie... Zniknęliśmy, jakbyśmy rozpłynęli się. Tsuna został sam.
[z/t]

Kiedy go uderzyłzachwiał się i chcial coś powiedzieć "jkaki kurwa brat ?!" pomyślał "co on pierdoli wogóle?!" już nie był zły a po prostu wkurwiony na tego człowieka nie odpuści choćby nie wie co, ale jak narazie to on wszystko mówi a minoru nic "masz nagrabione czlowieku u mnie" warknal w myslach i wybegl z lasu

z/t

Przelatywał przez to miejsce z lekkim niepokojem, bynajmniej nie przepadał za takimi miejscami. No i jak na złość właśnie tutaj jego moce musiały zrobić sobie przerwę. Cóż, zatem powinien wrócić do budynku tylko, że... Niezbyt pamięta gdzie owy się znajduje. Spojrzał na jedno z wysokich, ponurych drzew i wtem naszła go pewna myśl. Nawet się dłużej nad nią nie głowił, tylko od razu zaczął się wspinać po wcześniej wspomnianym drzewie. Gdy już dochodził do korony na nieszczęście stanął na jednej z mniej trwałych gałęzi, która od razu się pod nim złamała i tak o to wylądował właśnie na glebie, a z jego planu zobaczenia z góry gdzie budynek się znajduje nici. Przerąbane stracić przytomność w takim miejscu.

Wolnym dość krokiem , nieśpiesznym wszedł do owego mrocznego lasu, mając nadzieję,że znajdzie jakąś poszlakę w znalezieniu Minoru. Chodząc tak i rozglądając się wyczuł człowieka,ale....ale coś z nim było nie tak miał nie równy oddech i tętno malało, a ,że tsu mial zawsze wyczulone zmysły bardziej niż zwykły człowiek dość łatwo znalazł tego kogoś.
-Venzis !
Powiedział przerażony widząc jak leży na ziemi , zaczął dotykać delikatnie ciało chłopaka sprawdzajac czy ma coś złamane, widząc obok drzewo mógł jedynie stwierdzić żę była to dość spora wysokość. Na wszelki wypadek wziął pół litrową butelkę wody i nie mylił się, odkręcił butelkę i w ręku zrobił kulę wody ,a następnie zrobił cieńką bariere osłaniając całe ciało chłopaka. "Regeneracja aktywacja" szepnął cicho,kiedy woda zaczęła błyszczeć,tsu zamknął oczy próbując się skoncentrować co dolega chłopcu i co powinien uleczyć.

Po jakimś czasie jego powieki delikatnie się uchyliły. Pierwsze co zobaczył, a raczej kogo zobaczył to jeszcze niedawno poznany chłopak.
- Tsu..na?
Chciał się ruszyć, jednak ból skutecznie uświadomił go o tym, że nie powinien.
- Gdzie ja jestem?
Rozejrzał się próbując sobie cokolwiek przypomnieć, jednak jego mózg bardzo powoli analizował sytuację.

- nie ruszaj sie
Powiedział nieco zmartwiony stanem chłopaka, lecz po chwili kiedy upewnił się ze wszystko zbadał, zaczął leczyć jego ciało.
- jak sądzę spadłeś z drzewa, co ty tu wogóle robiłes ?
spytal ciekawy lecz w jego glosie można było usłyszeć troskę.Spoglądal na ciało chłopaka by upewnić się,że zrobił wszystko dobrze.

Chwilę milczał, gdy w końcu sobie przypomniał.
- Zgubiłem się i chciałem wejść na drzewo by zobaczyć z góry jak wrócić
Powoli czuł jak znika ból, moc chłopaka była naprawdę niesamowita. Gdyby Tsuna go nie znalazł pewnie by gnił, aż coś by go pożarło, bo co jak co w tym lesie uważał to za możliwe.
- Dzięki

-trzeba było kogoś poprosić
Powiedział cicho i machnął ręką a woda zniknęła jak bańka mydlana,Wyciagnął ręke by pomóc chłopakowi wstać.
-Już powinno być dobrze jeżeli nie będziesz mógł chodzić albo coś cię boli to mów śmiało
Powiedział łagodnie z lekkim uśmiechem na ustach.

Skorzystał z pomocy w wstaniu. Dopiero teraz zauważył, iż chłopak jest wyższy od niego o dobre 10cm. Nie czuł już bólu i mógł normalnie się poruszać.
- Dzięki, jest w porządku
Uśmiechnął się, jednak po chwili jego mina ukazywała bardziej zawstydzenie.
- Etto... A mogę Ciebie poprosić?
Zapytał nawiązując do wcześniejszych słów chłopaka. Nie przywykł do proszenia o pomoc, tym bardziej, że Tsuna już i tak mu bardzo pomógł.

-cieszę się
uśmiechnął się łagodnie do chłopaka, na słowa chłopaka jego uśmiech nieco się poszerzył.
-słucham o co chodzi ?
Spytał łagodnie patrząc na chłopaka nieco z dołu.Puścił jego dłoń i z zaciekawieniem czekał co chłopak chciał mu powiedzieć.

- Czy mógłbyś pomóc mi... wrócić do budynku?
Zapytał niepewnie z lekkim rumieńcem, przenosząc wzrok na swoje buty. Nie chciał narzucać się chłopakowi, z drugiej strony był on jedyną osobą, którą mógł prosić o pomoc w tym lesie, w którym raczej nie chciał samotnie szukać drogi powrotnej.

- Jasne ! To nie problem
Uśmiechnał się do chlopaka.Posłał mu przyjacielski uśmiech, widząc rumieńce jego uśmiech poszerzył się.W sumie to miał szukać jakiś śladów ,ale w tej chwili to i one wyleciały mu z głowy.

Gdy usłyszał jego słowa, spojrzał na niego z wdzięcznością uśmiechając się szeroko. Nie potrafił opisać jak mu ulżyło, że nie musi sam iść przez to mroczne miejsce.
- Dzięki
Już chciał z nim ruszyć, gdy nagle coś w krzakach obok niego zaszeleściło i chyba nie trzeba mówić, iż w takich miejscach jest strasznie strachliwy. Niemal podskoczył ze strachu i odruchowo złapał się ręki chłopaka. Chwilę dygotał ze strachu patrząc w podejrzane krzaki, gdy nagle zdał sobie sprawę co robi. Jego twarz w jednej chwili zamieniła się w dojrzałego pomidora, na szczęście tylko kolorystycznie.

zasmial się,kiedy chłopak złapał jego dło również spojrzał w stronę krzaków powiedział coś złego pod nosem i coś uciekło co okazało się lisem,uśmeichnąl sie do chłopaka i ścisnąl ręke
- chodź nie bój się,obronię cię w razie czego
Powiedział łagodnie i odwrócił się,zaczął iść wolnym krokiem trzymając chłopaka za ręke by ten też mógł za nim nadążyć.

Odwzajemnił uśmiech, chociaż wciąż był zażenowany tym co przed chwilą zrobił. Szedł tuż za chłopakiem nie puszczając jego ręki i starał się zapamiętać drogę, by na drugi raz wrócić normalnie z tego lasu, nie spadając z drzew, chociaż miał szczerą nadzieję, że drugi raz nie nastąpi. Mimo tego towarzystwo Tsuny go cieszyło, był pierwszą osobą, którą tutaj poznał i dzięki, której jeszcze żyje. Chwilę przyglądał się koronom drzew koło, których właśnie bardzo blisko przechodził, powoli zjeżdżał wzrokiem coraz niżej, aż jego oczom ukazała się ogromna pajęczyna, a na niej pająk wielkości jego dłoni. Odskoczył blednąc i poczuł jak mu się ostro w głowie kręci, po chwili upadł. Chyba odkrył właśnie, że ma arachnofobię.

Szedł wolnym krokiem,przez las,kiedy nagle poczuł jak chłopak upada, w ostatniej chwili złapał go jak księżniczkę. Rozejrzał się i zobzczył pająka dość dużego "no w mrocznym to normalne" powiedział w myślach patrząc na owe stworzenie. Następnie spojrzał na chłopaka, zmartwił się widząc jak zbladł, bez zastanowienia podniósł się biorąc chłopaka jak księżniczkę na ręce i wyszedł z lasu widząc już znajomą ścieżkę.

z/t