Las~~~~~~~~~

Magiczny las gdzie często przebywają wróżki,magowie lub inne magiczne istoty.. Wchodząc do Lasu można zauważyć,że liście na krzewach i drzewach świecą jak świetliki, bardzo mocno i jasno . Można zauważyć ,że drzewa żyją własnym życiem, poruszają gałęziami i liśćmi ,robią to najczęściej ,kiedy zawieje wiatr,bo wtedy te ruchy wydają się bardziej "naturalne". Jeżeli będziesz miał szczęście zobaczysz maga lub wróżkę, jak przechadzają się po lesie.

Trafiłem tutaj.... To ze było tak radosnie dobijało mnie. Kroczyłem ścieżką zostawiajac za sobą loedowe slady. Kiedy chyba znalazłem sie w centru gdze rosło wielkie drzewo wdrapałem się na nie zdzierajac sobie kolana. Usiadłem obserwując wszystko i jak zimne teraz moje serce było tak zamrażałem wszystko w okolicy a oczy staly się całkowicie jednolite jasno biebieskie a skóra lekko błękitna. Włosy stały się długie do kolan a z dolnej cześci pleców wysusł ogon a z górnej para skrzydeł których błona przypominała cieną warstwe lodu. Dłonie porosły lodem jak i nogi. Uszy upodobniły się do smoczych a pazur wydłużył. Gdze wskazałem wyrastał wielki lodowiec. Po chwili miałem cały pałac gdze sie skryłem. Szcześliwy las zminiłem w lodowy las gdze zamarzał praktycznie każdy. Pałac wynosił sie nad wszystko i trudny będze do stopiuenia nawet dla arcyu maga. Na około wierzy w której sie chowałem zaczeły sę gromadzic chmury.... powoli zaczał padać śnieg... Nie chciałem by ktos się zblizał.... nie chce widzeć ludzi... Chyba ze chcą skończyć moją meczarnie samotnego smoka. Czułem sie wykorzystany i nie ważny.... Po prostu poszedł sobie z tym blodynem... Chociaż mógł powiedzeć ze idzena spacer i bym poczekał a on tylko zagroził mi co bardzo zabolało. W kolejnej godzinie poczułem cholernie kłucie w sercu. Zamroziłem własne serce by nie czuć tego bólu. Wyjrzałem i wszedze lodowy las a ja byłem tak wysoko. Załorze się ze w każdym miejscu było widać niecodzienną lodową wierze nie mówiąc o zbierajacej się burzy śnierznej

Wyleciałem z tego lasu i trafiłem...w jakieś dziwne miejsce. Nie spodziewałem się, że znajdę coś takiego. Pałac? Z lodu? Jak to? Moja ciekawość wzięła górę i podleciałem do tej budowli. Cóż muszę przyznać, że to ciekawa konstrukcja. Podleciałem do tej wielkiej wieży i zajrzałem do środka. Cóż mówi się trudno. Najwyżej kiedyś ta moja ciekawość mnie zabije. Kiedy zajrzałem tam ujrzałem małe stworzonko siedzące tam. Takie jakieś zmarnowane.
-Ej, nic ci nie jest?- zapytałem niby swoim oziębłym tonem. No co inaczej nie umiem, nie moja wina.

Słysząc czyiś głos spojrzałem w jego strone z przestrachem. Ogonek owinął mi sie w okuł kostki. Patrzyłem chwile na nieznajomego nie pewnie. Po co tu przyszedł? Wątpie że po to by mi pomuc. Pewnie Tsuna-sama wysłał go by mnie zgładzić. Spuściłem wzrok i westchnąłem cicho
-Po co tu przyszedłeś? -burknąłem cicho nie patrząc na osobnika. Otoczyłem siebie kolcami lodu by mieć jakąś ochrone

Oho, nie wygląda to za ciekawie. Ciekawe tylko czemu zrobił to wszystko wokół. Może jest zły? Albo smutny? Nie wiem, nie znam się na tych uczuciach. Wleciałem do środka i stanąłem na lodowej podłodze po czym popatrzyłem oczami zimnymi niczym ten lód co nas otaczał. A może by się tak z nim pobawić? W bycie miłym? Cóż może być zabawnie...
-Jestem tu z czystej ciekawości- odparłem -Nie codziennie widzi się pałac z lodu w środku lasu- dodałem i spojrzałem na niego już łagodniej.

czysta ciekawość? Patrzyłem na niego sam zainteresowany. Nigdyt bie widzalem by ktoś mniał skrzydła jak ja... tyle że jego były puszyste i pewnie przyjemniejsze niż moje
-chce się schronić gdześ przed bólem....-mruknąłem cicho spuszczajac łepek. Chyba mu się podoba skoro taki ciekawski. Patrzyłem na jego nogi. Jak bedze niebezpieczny dla mnie to go go zamrożę po prostu. Obejmowałem się nadal łapkami

Będąc w Zaczarowanym Jeziorze zdążył rozpoznać teren i zwierzęta jakie tu mieszkają i które może bez problemu zabić by nie wpaść w żadne kłopoty. Wszedł wolnym krokiem na polanke w zaczarowanym lesie widzac coś co wygląda jak iglo obszedł to szerokim łukiem idąc w głąc lasu w poszukiwaniu smacznego jedzonka, w końcu wyczuł smacznego dzika,jelenia i...wąchał wącał i wyczuł pume roślinożerną jego ulbuioną ! W tej chwili już nie myślał jak człowiek a jak raczej dzikie zwerze chcac zapolować na ninne mimo,że życi się ciałem astralnym to jednak wcześniej przydało by się zabić własną ofiarę tak więc podchodził powoli i ostrożnie do pumy kiedy ta zauważyła,że się zbliża Jun skoczył i swoimi szczękami zmiażdzył kręgosłup pumy, po chwili poczul małe jasne światełka wylatujace z ciała zwierzęcia i poczuł e w własnym ciele to było niesamowite uczucie ,mimo,że nie przepadał za takimi kotami to ich energia była nieziemska dawała siłe Junowi na ładne 2 tygodnie co on sam był mocno zaskoczony tymi efeektami. Po skończonym posiłku Jun schował pumę gdzieś za krzakami by nikt jej nie zauważył potem powolnym krokiem zacząl wracać idąc spowrotem na mała polanke gdzie stało iglo.Po chwili zaczalem wracac do sowjego pokoju

z/t

~Dymitr opuszcza las~